Ook ik bereid mijn cliënten voor op de Cito-toets. Niet door met hen alle mogelijke oefenvarianten door te nemen, maar door hen te beschermen tegen hun eigen intelligentie.
Een rechtsgeoriënteerde denker heeft namelijk het vermogen om vragen van verschillende kanten te bekijken. Hierdoor loopt hij de kans dat hij de vraag op een verkeerde manier interpreteert. Het gevolg hiervan is dat de vraag niet begrepen wordt of erger dat de vraag op verschillende manieren kan worden uitgelegd. Diegene die de vraag maakt begrijpt precies wat hij bedoelt, echter dat hoeft voor de beantwoorder niet hetzelfde te zijn.
Vroeger gingen jongens met hun vaders mee, mee op jacht. Op die manier leerden ze hoe je moest jagen. Zij leerden technieken om tot een goede opbrengst te komen.
Het klinkt best leuk ‘Mijn kind is hoogbegaafd’, maar eigenlijk is hoogbegaafdheid net zo lastig als het hebben van een laag IQ. In beide gevallen lopen de kinderen achterstanden op: de één vanuit het onvermogen en de ander vanuit zelfoverschatting en verkeerde leerstrategieën.
Vrijdag 28 september 2012 vond het kennissymposium plaats van oudervereniging ‘Balans’. Net als het voorgaande jaar waren er weer vele lezingen: wetenschappelijke benaderingen van ADD, ADHD en verwante etiketten, maar het woord kind, visueel of kinesthetisch viel niet. Ik blijf dat verbazend vinden. Op de informatiemarkt sprak ik veelal mensen uit de praktijk (ouders, leerkrachten, intern begeleiders en remedial teachers). Zij bevestigden keer op keer, dat juist de begrippen visueel en kinesthetisch een belangrijk onderdeel zijn van de problematiek.
Dit is het verhaal van Kay, 12 jaar oud en geboren in China. Toen hij drie en een half jaar was, is hij geadopteerd door Nederlandse ouders. Rond zijn vijfde begon hij Nederlands te praten. Een gemiddeld Nederlands kind praat zo’n beetje op zijn tweede. Dat betekent dat Kay drie jaar achterstand heeft in deze ontwikkeling.
Het is weer de tijd van de informatieavonden op de basisscholen. Leerkrachten vertellen over hoe het werkt in en rond de klassen. En natuurlijk gaat het verhaal over het gemiddelde kind, daar ontkom je niet aan. Maar hoe ervaar je zo’n informatieavond als jouw kind niet zo gemiddeld is?
