En dan komt het moment dat er een kindje onderweg is. Iets waar de meeste mensen zich zo’n negen maanden op voor kunnen bereiden. Soms is die tijd korter, wanneer de baby zich te vroeg aandient. Vaak een hectische tijd in het ziekenhuis, couveuse, gaat hij/zij het redden? De dag dat je naar huis mag met je kindje en dat de verpleging nog tegen je zegt: “Houd er rekening mee dat je kindje later leerproblemen kan krijgen”.
Stel je voor, een mooie zomeravond. Het schemert en je staat met een glas wijn aan de rand van het bos. Als het bijna donker is zet het gezelschap zich in beweging en trekt verder het bos in. Op een sfeervol verlichte open plek zoekt iedereen een plekje op de stoelen die al klaar staan. Het geroezemoes verstomt als de muzikanten hun instrumenten oppakken.
Ik beluister dat men op scholen veel waarde hecht aan begrijpend lezen en redactiesommen. En het zijn ook belangrijke onderdelen van het leren. Het voortgezet onderwijs selecteert zelfs op deze twee vakken.
Zodra een kind niet presteert volgens het tempo dat wij met elkaar bedacht hebben, hebben wij de neiging om een intelligentietest te gaan doen. We willen namelijk vaststellen of er een reden is waarom het niet voldoende lukt. Op zich een goede gedachtegang.
Een poosje geleden hoorde ik van een cursist die lesgeeft op een NT2 school (Nederlands als tweede taal) dat ze starten met het aanbieden van woordbeelden en daarna de spellingsregels aanbieden. Dat zette mij aan het denken, want als je de woordbeelden al kent, waarom dan nog de spellingsregels aanbieden?