Als je me al wat langer volgt, dan weet je dat ik geen echte lezer ben. En toch heb ik ondertussen aardig wat leesmeters gemaakt. Af en toe kom je namelijk een boek tegen dat je ontzettend boeit (precies het argument wat ik gebruik om kinderen aan het lezen te krijgen). Mijn laatste boek was ‘Baat het niet, dan schaadt het wel’ van Remko Iedema en dat zou ik wel bij iedere zorgverlener persoonlijk langs willen brengen.
Ze zit in de onderbouw en is op vrijdagmiddag vrij. Terwijl ze een broodje eet vertelt ze over de tafels en dat ze die gewoon niet in haar hoofd krijgt, maar ze wil straks wel zo’n tafeldiploma, net als de rest.
Uit de praktijk | Schoolsysteem
Jim zit in groep 6 en scoorde in groep 3, 4 en 5 een V op Cito spelling. Hij behoort hiermee dus tot de 20% zwakste spellers en komt daarmee in aanmerking voor een dyslexieonderzoek. Vele formulieren en weken later, wordt Jim onderzocht en is er bij hem inderdaad dyslexie vastgesteld. Een dyslexieverklaring lost echter zijn probleem nog niet op. Er moet iets gebeuren.
Zo, daar ben ik ook weer mooi vanaf. Laten wij hem Mark noemen. Mark loopt tegen problemen aan op school. Het leerlingvolgsysteem laat D’s en E’s zien. Mark heeft anderhalf jaar dyslexiehulp achter de rug. De eerste keer dat hij bij mij kwam, had hij een houding van ‘Jij bent de volgende die aan mij gaat plukken, daar heb ik dus geen trek meer in’.
Veel mensen hebben het beeld dat de Kernvisie methode zich puur richt op leerproblemen. Maar veel groter zijn de bijkomende sociaal-emotionele problemen. Faalangst, negatief zelfbeeld, buikpijn, hoofdpijn, niet naar school willen, het lijken gewone termen maar de impact voor een kind is enorm.
Uit de praktijk | Schoolsysteem
We hebben allemaal wel eens het idee dat het leven (een beetje) zuur lijkt. Als een zure appel … ‘De juf ziet niet dat je kind niet lekker in zijn vel zit, Marthe wil helemaal niet in jouw praktijk zijn, Kars heeft ADHD en voelt zich niet begrepen, Karim heeft een verkeerde v.o. schoolverwijzing gekregen, de ouder in je groep vraagt te veel aandacht, je vindt je baan niet meer wat het is geweest.’ Je weet eigenlijk niet meer wat je moet doen. Je loopt vast. Wat dan? Bij de pakken neer gaan zitten?
