Het Covid-19 virus heeft ons in de greep. Naarstig zijn wij op zoek naar een nieuw dagritme dat is weggevallen doordat kinderen niet meer naar school gaan en onze werkgever ons vaak verplicht om thuis te werken. Dat heeft een grote impact op ons dagelijkse leven. Tel daarbij op de zorgen die we daar nog bij kunnen hebben.
Wij vragen kinderen die door ons gecoacht worden om een kwartier per dag te oefenen. En als het even kan iedere dag. Kinderen begrijpen dat als je veel oefent dat je dan ergens beter in wordt. Maar ze gaan natuurlijk liever voetballen of iets anders doen. Best grappig, want als ze hele middagen voetballen, worden ze daar … steeds beter in.
Toen ik startte met het coachen van kinderen wist ik vanaf dag één dat ik nooit 1 op 1 met kinderen zou werken. Op zich vreemd, de meeste kindercoaches doen dat namelijk wel. Maar ja, ik ben wel een man. En de meeste kindercoaches zijn vrouw. En daar vertrouw je toch sneller je kind aan toe. Er zijn toch wel heel vreemde individuen op de wereld die ervoor hebben gezorgd dat je over dit soort dingen na moet denken, maar voor mij gold vanaf dag één; ouders erbij.
Na een coachingssessie en een ferme handdruk gaan kind (of puber) en ouders gemotiveerd de deur uit. Maar als je niet alert bent … eist de dagelijkse praktijk alle aandacht weer op. En voor je het weet ben je alweer drie weken verder. Tijd voor de volgende afspraak.
Schoolsysteem | Uit de praktijk
Wat ik het leukste vond aan de jaren dat ik voor de klas stond? Je met +/- 80 studenten en een aantal collega’s een week lang onderdompelen tijdens de hotelpraktijkweek aan het eind van het semester. Prachtige weken waarin je kwartjes zag vallen en studenten zag groeien.
Als je me al wat langer volgt, dan weet je dat ik geen echte lezer ben. En toch heb ik ondertussen aardig wat leesmeters gemaakt. Af en toe kom je namelijk een boek tegen dat je ontzettend boeit (precies het argument wat ik gebruik om kinderen aan het lezen te krijgen). Mijn laatste boek was ‘Baat het niet, dan schaadt het wel’ van Remko Iedema en dat zou ik wel bij iedere zorgverlener persoonlijk langs willen brengen.
