Ken je dat? Na een paar dagen luieren op de camping, aan het strand of aan het zwembad heb je zin om wat meer van de omgeving te gaan ontdekken. Niet te veel, niet te lang, want ook wij zijn liever lui dan moe en het is tenslotte vakantie, maar onvermijdelijk komt de “Jongens, morgen gaan we erop uit!” Tja, de meeste kinderen staan nou eenmaal niet te springen om hun vriendjes achter te laten om door warme stoffige straatjes te slenteren.

Zo waren wij een aantal jaar geleden in Córdoba in Zuid-Spanje. In het historische centrum van de stad staat de Mezquita, een tot kathedraal omgebouwde moskee en een bezoek meer dan waard. Op pad met vier meiden (12-14 jaar), die ’s ochtends bijtijds uit hun bed getrommeld werden om de hitte nog enigszins voor te zijn. De Mezquita was groot(s) en indrukwekkend, maar werd pas echt interessant toen een van de meiden een grafsteen met een schedel erop ontdekte. Piraten! De hele kathedraal werd afgezocht naar grafstenen met aanwijzingen voor een mogelijke schat die ergens moest zijn begraven. Zij een leuke ochtend en wij ruim de tijd om op ons gemak door de Mezquita te dwalen.

Een paar weken geleden waren wij opnieuw in Córdoba, met diezelfde vier meiden. Tot onze verbazing stonden er twee vroeg op om samen met ons de Mezquita opnieuw te bezoeken. Of het vak kunstgeschiedenis daar debet aan is geweest laat ik even in het midden, gezellig was het wel. Nadat ik een poosje een kunstwerk had bekeken van Maria met het kindje Jezus op haar arm, zag ik dat het kindje Jezus een eend onder zijn arm had. Vanaf dat moment ging ik alle kunstwerken anders bekijken (want wat heeft kindje Jezus onder zijn arm?) en ik daagde ook de meiden, die op eigen houtje aan het rondlopen waren, uit om het kunstwerk van kindje Jezus met de eend te vinden.

Waar ik heen wil met dit verhaal? Er hoeft niet altijd een interactieve tentoonstelling opgetuigd te worden om het voor kinderen/jongeren interessant te maken. Met een beetje fantasie kom je een heel eind. En nee, het is niet erg als ze niet openstaan voor alle kennis die je ze en passant mee wil geven. Als ze op hun eigen manier naar gebouwen of kunstwerken kijken, steken ze er meer van op dan je denkt!

Nog een voorbeeld? In de Onze Lieve Vrouwen Kathedraal van Antwerpen liepen we tegen een tentoonstelling aan van 16 altaarstukken (schilderijen) van belangrijke Vlaamse meesters uit de zestiende en zeventiende eeuw. Voor ieder altaarstuk was opdracht gegeven door een gilde. In no time waren wij op zoek naar aanwijzingen in ieder schilderij om te ontdekken door welk gilde het schilderij was besteld. Wat trouwens ook opvallend was was dat de schedels op de grafstenen in deze kathedraal waren verwijderd en vervangen door neutrale stukken marmer. Waar je al niet op gaat letten als je een poosje met die jongelui op pad bent …

PS. Onze liefhebster van piraten weet ondertussen alles van de schepen waar zij op voeren, de vaarroutes, Libertalia én de vermoedelijke plek waar de schat van piratenkapitein James Misson verborgen is (je leest er vanzelf over in de krant :-)). Ik zeg geschiedenis, topografie en weet je wat, doe er ook maar maatschappijleer bij.