Kent u de vijf-vinger-test? Dit is een test waarbij een kind het niveau van een boek kan bepalen. Bij het lezen van de eerste pagina steekt het een vinger op voor ieder moeilijk woord dat het niet (her)kent. Heeft het kind vijf of meer vingers opgestoken, dan is het boek niet op het juiste niveau. Deze methode kan worden gebruikt bij het kiezen van een bibliotheekboek.

Het voordeel van deze methode is dat een kind zelf kan bepalen of hij of zij het boek, wat zijn of haar interesse heeft gewekt, kan uitlezen.

Maar laat je hier niet een kans liggen om nieuwe woordbeelden te leren?

Zou het niet zo moeten zijn, dat een kind een moeilijk woord tegenkomt, het actief opslaat en weer verder leest?