Vorige week mocht ik een aantal nieuwe cliënten in mijn praktijk verwelkomen. Opvallend was dat drie (!) kinderen de letters nog tekenden, ondanks dat ze toch al in groep 5 tot 7 zaten.

De een had een dyslexiebehandeling van 1,5 jaar achter de rug, de ander ergotherapie en fysiotherapie voor de fijne motoriek en toch was de vooruitgang minimaal. Met ouders die blijven zoeken naar ondersteuning voor hun kind en soms het gevoel hebben dat hun kind nu al is opgegeven door het systeem.

Ik heb vast al eerder verteld, dat ik kinderen altijd het alfabet laat opschrijven (jawel, pubers ook :-)). En dat is echt belangrijker dan het op het eerste gezicht lijkt.

Hieraan kan ik niet alleen zien welke letters ze kennen, hoe ze hun pen vasthouden en schrijven, maar ook hoe ze de letters vormen.

In de onderbouw op school leren kinderen de individuele letters en wordt verteld hoe ze de letters moeten vormen. Maar zie je als leerkracht ieder kind regelmatig alle letters vormen (en heb je daar tijd voor) of zie je het werk dat de leerlingen hebben gemaakt?

Als je tijdens het schrijven van letters niet de juiste volgorde aanhoudt bij het vormen van die letters, kan je nooit goed leren schrijven en al helemaal niet aan elkaar. En ik weet best wel dat hoe ouder die jongelui worden hoe minder er aan elkaar geschreven wordt, dus waarom is dat dan belangrijk? Maar als je als beginnende lezer/schrijver aan elkaar schrijft vorm je woordbeelden. En juist die woordbeelden zijn razend belangrijk, die moeten je hoofd in! Hoe meer woordbeelden je kent hoe makkelijker lezen wordt.

En nee, woorden typen is niet hetzelfde als woorden schrijven, Net zomin als een letter typen hetzelfde is als een letter schrijven. Hier schreef ik al eerder het blog Waarom schrijven met de hand je slimmer maakt over.

Dus worstelt jouw kind met lezen en schrijven vraag het dan het alfabet eens op te schrijven en kijk hoe hij of zij de letters vormt. En dat geldt natuurlijk ook voor alle leerkrachten, onderwijsprofessionals, rt-ers, ergotherapeuten, fysiotherapeuten, dyslexiebehandelaren, logopedisten (en ieder ander die kinderen helpt die op de een of andere manier vastlopen op school), zo’n ogenschijnlijk klein aandachtspuntje kan jouw effectiviteit echt verhogen.

Zie je dat daar wel het een en ander verbeterd kan worden, pak dan de stoplichtletters van juf Yvon erbij of de app Letterschool (Google Play of App Store), want pas met een goede basis kan je verder bouwen!

PS. Een andere cliënt werkte op school volledig op de computer, hij deed al zijn ‘schrijfwerk’ via het toetsenbord. De standaard werkwijze van de school bij dyslexie. Toen ik hem het alfabet op liet schrijven, bleek hij een prachtig handschrift te hebben! School kwam daar ook achter … toen de stroom uitviel :-).